یک استکان لبخند لطفا
روزمرگییک استکان لبخند لطفا
روزمرگیصدا ... دوربین ... حرکت!
به نام خدا
چند سالی هست وبلاگ نویسی میکنم.
این میشه سومین وبلاگ!
اولی به دلیل ی آدم عوضی بر فنا رفت
دومی هم چون پسورد وبلاگ رو گم کرده بودم 
البته توفیق اجباری شد چون خیلی نمیشد راحت نوشت
قبول دارین ی مدت که از مدت وبلاگ میگذره دیگه مث سابق نمیشه نوشت؟
فعلا اومدم اینجا
ان شالله که جای دنجی میشه....